洛神赋原文带拼音

第一段：描写洛神

江紫逆于天津，洛水西流至此，数百里之内，山水相绵，形势崎岖。又突兀上岸，或居岸畔，或断隆中。又有石峰突兀，丹崖耸峙。
(jiāng zǐ nì yú tiān jīn, luò shuǐ xī liú zhì cǐ, shù bǎi lǐ zhī nèi, shān shuǐ xiāng mián, xíng shì qí qū. yòu tūwù shàng'àn, huò jī ànpà̀n, huò duàn lóng zhòng. yòu yǒu shí fēng tūwù, dān yái sǒng zhì.)

而帝释天之下，有双塔焕然且高峙，其下有浅流，水润楚丝。熏风袅袅，暑气蒙蒙。又有丽女出于水，状若芙蓉出渌波。
(ér dì shì tiān zhī xià, yǒu shuāng tǎ huàn rán qiě gāozhì, qí xià yǒu qiǎn liú, shuǐ rùn chǔ sī. xūn fēng niǎo niǎo, shǔ qì méng méng. yòu yǒu lì nǚ chū yú shuǐ, zhuàng rú fú róng chū lù bō.)

第二段：洛神仙女的形态

观者如在仙境，心折神迷，目不能视其全貌，乃见两足蹑蹻，衣色炫彩，容颜艳洁。其着之纤巧，周繁其华。顾盼之间，神色温柔。膺冶之主，令人迷醉，不仅可以驱热纷扰，且可以涤净心灵。
(guān zhě rú zài xiān jìng, xīn zhé shén mí, mù bù néng shì qí quán mào, nǎi jiàn liǎng zú niè jué, yī sè xuàn cǎi, róng yán yàn jié. qí zhuó zhī xiān qiǎo, zhōu fán qí huá. gù pàn zhī jiān, shén sè wēn róu. yīng yě zhī zhǔ, lìng rén mí zuì, bù jǐn kěyǐ qū rè fēn rǎo, qiě kěyǐ dí jìng xīn líng.)

第三段：洛神的神秘与诱惑

洛神笑而不答，颜色不变，她抬起左手，轻轻地拢起寿扇，露出手腕上镶嵌的美玉手镯。迎风飘荡的绡纱，和灵动的身姿，似乎随时都会化身为天上精灵，然而又像是化为尘土，沉入人间。此情此景，让人心醉神怡，恨不能与她相伴而生，共享人世之美。
(luò shén xiào ér bù dá, yán sè bù biàn, tā tái qǐ zuǒ shǒu, qīng qīng de lǒng qǐ shòu shàn, lù chū shǒu wàn shàng xiāng qiān de měi yù shǒu zhuó. yíngfēng piāodàng de xiāo shā, hé línɡ dònɡ de shēn zī, sìhū sù shí dōu huì huàshēn wèi tiān shànɡ jīnɡlínɡ, rán'ér yòu xiàng shì huàwéi chén tǔ, chén rù rénjiān. cǐ qíng cǐ jǐng, ràng rén xīn zuì shén yí, hèn bùnéng yǔ tā xiāng bàn ér shēnɡ, gòngxiǎnɡ rénshì zhī měi.)